زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

عبدالملک بن ابوجعد ورفجومی





عبدالملک بن ابوجعد ورفجومی، از خوارج صفریه بود که بر قیروان مسلط شد و عده‌ای از اعراب اعراب ساکن آن جا را به قتل رساند. او سرانجام به سال ۱۴۰ ق در جنگ با عبدالاعلی معافری کشته شد.


۱ - معرفی اجمالی



عبدالملک بن ابوجعد ورفجومی، از خوارج صفریه بود و چون از قبیله ورفجومه، یکی از تیره‌های نفزاوه صفریه بود، به ورفجومی شهرت یافت. عبدالوارث بن حبیب فهری از ترس پسر برادرش، عبدالرحمان به او پناه برد. عبدالوارث و برادرش، الیاس مشترکاً عبدالرحمان فهری، برادر خود را به قتل رساندند و هنگامی که حبیب بن عبدالرحمان، عبدالوارث را تعقیب کرد، عبدالملک وی را از دستگیری عبدالوارث منع کرد. از این رو بین آنان جنگی درگرفت و او فرار کرده، به قابس پناه برد.
عبدالملک قیروان را تصرف کرد بعد از فرار حبیب، حاکم قیروان با زور وارد آن شهر شد و تمام قریشیان و اعراب ساکن آن جا را به قتل رساند و ساکنان شهر را مطیع خود ساخت. هنگامی که بر اهالی قیروان فشار زیادی وارد آمد، ابوالخطاب، عبدالاعلی معافری، از سرشناسان عرب و از خوارج اباضیه قیام کرد و همراه با یاران خود که از بربرهای طرابلس بودند، قیروان را مورد هجوم قرار داد. عبدالملک به سوی او روان شد، اما مردم قیروان به دلیل ظلم و ستم عبدالملک و اطرافیان او از گرد وی پراکنده شدند. به همین دلیل، عبدالملک شکست خورده و کشته شد. آن چه که باید به آن اشاره کرد، این است که خوارج اباضیه معتدل و میانه رو بودند، برخلاف خوارج صفریه که افراطی بوده و در کشتن مخالفان خود و ریختن خون آنان، شدت عمل نشان می‌دادند. به همین سبب ابوخطاب معافری که او نیز اباضی بود، از اعمال ستمگرانه عبدالملک با مردم قیروان اظهار نارضایتی کرد و به کمک آنها شتافت و با عبدالملک جنگیده و او را کشت.

۲ - پانویس


 
۱. ابن عذاری مراکشی، احمد بن محمد، البیان المغرب فی اخبار الاندلس والمغرب، ج۱، ص۷۰.    
۲. ناصری، احمد بن خالد، الاستقصا لاخبار دول المغرب الاقصی، ج۱، ص۱۷۸.    
۳. ابن اثیر، علی بن ابی‌الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۵، ص۳۱۶.    
۴. ابن خلدون، عبدالرحمن، تاریخ ابن خلدون، ج۷، ص۱۲۱.    


۳ - منبع



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۳۵۴.





آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.